گریه رو بس کن آسمون خسته است

 اونم به رواشک چشماشو بسته است

هوای این روزام برفی و سرده

چیزی نمیخوام شاید زمین مرده

دل، ببین چشماش از گریه لبریزه

نمیخواد بری،اشکاشو میریزه

انگار حجم دل هموزن باروته

وقتی نیستی دل آتیشه آتیشه

سهم من همین روزای دلتنگی

نگفتی دلم، واسه کی میمیری

یادم نبود گفتی من آواره ام

من از روزای خوبت خبر دارم

ارزوم اینه روزی تو عاشق شی

از حال و روزت خیلی غافل شی

 بعدش  بگیره توفان تنهایی

چیزی از اون دلت نمونه باقی

دل بخند حرفاتو کوتاه کن

غم نشین تو دلم جایی پیدا کن

یاده دلت باشه ، گاهی میخندم

وقتی که من اینجا خیلی دلتنگم

آسمون ،مثل من کم کم ارومه

سهمش از ابر،قطره قطره بارونه