از وقتی رفتی اسمون خونمون ماه نداره

شباخیلی تاریکه،مهتاب وستاره نداره

خبر داری که دل من ابری شده هی میباره

واسه دیدن چشمای تو هیچ کجا تاب نداره

بی وفانبودی که،ببین داره اشکات میباره

اون کیه خودت بگواین وسط مدام کم میاره

کیه شبا دلواپسه دعاش اینه غم نگیره

شبایی که ناراحتی تا صبح واسه تومیمیره

راستشو بگو کسی مثل من تورو دوست داره

وقتی گریت میگیره سرتو روشونش میزاره

تا صبح لالایی میخونه مباداخوابت نگیره

مبادا تنهایی بیاد سراغ مارو بگیره

دیگه اخرش رسید نگی هی بهونه میگیره

راستی بغض تو گلوم روزی صدهزار بار میمیره

میدونی نا مهربون بعد تو کی اروم نداره

خوب من اشاره کن بزار شبا اشکام بباره