سکوت فریاد من است | ||
اسمانت چه رنگی است مدتی است در هوای بی خیالیت به سر میبرم نه بویی استشمام میکنم نه رنگی را میبینم و نه چیزی را حس میکنم دلتنگی را غم را سوز و گداز دل را همه را از یاد برده ام چه هوای سنگینی است تحملش به صدباره اسان تر است گامهایت را اهسته تر بردار بگذار رفتنت را تنها شدنم را و اسمانی که همیشه ابی بود ببینم ای کاش ،ای کاشهایم نبودی به چه حدی تنهام ارمان من زندگی عشق و در اخر اسمانم مرد بی رنگ ترین اسمان از ان من است دعای هر روزم اسمانی همیشه ابی برای توست بگذار تنهاییم را در دوری محال جشن بگیرم تا هیچ چشمی به حسادت ننگرد ارزو خواهم کرد از یاد برده باشی همه ی انچه که دل روزی صاحب ان بود
[ سه شنبه 90/6/22 ] [ 9:34 صبح ] [ زهره دهقان ]
[ نظرات () ]
|
||
[قالب وبلاگ : سیب تم] [Weblog Themes By : SibTheme.com] |